ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Γεννήθηκα στον Πειραιά και σπούδασα Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Υποστήριξα τη διδακτορική μου διατριβή με τίτλο: « Η διαχρονική πορεία της Μήδειας του Ευριπίδη», στο τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου (1999). Παράλληλα με τις μεταπτυχιακές μου σπουδές ήμουν έμμισθη μεταπτυχιακή υπότροφος στο  ίδιο τμήμα, όπου συμμετείχα στις παραδόσεις και τη διεξαγωγή των μαθημάτων συστηματικά για περίπου πέντε έτη.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Διαθέτω  πολυετή διδακτική εμπειρία σε όλες τις βαθμίδες της ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης.  Καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών μου  εργαζόμουν ως καθηγήτρια  σε φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης, διδάσκοντας το μάθημα της Κοινωνιολογίας αρχικά και αργότερα σε ιδιωτικά και δημόσια κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης και ελευθέρων σπουδών. Εξειδικεύτηκα  για ένα χρόνο, με υποτροφία της Γαλλικής Πρεσβείας στο Παρίσι,  στο Εθνικό Οπτικοακουστικό Κέντρο   για τα ζητήματα της πολιτιστικής διαχείρισης. Αφού ολοκλήρωσα τη διδακτορική μου διατριβή δίδαξα για  δύο ακαδημαϊκά εξάμηνα  ως 407, επιστημονικός συνεργάτης, στο Πάντειο  Πανεπιστήμιο για το  μάθημα «Δημιουργική γραφή και ανάγνωση» καθώς και στο Πανεπιστήμιο Πατρών  για το μάθημα «Το θεατρικό γεγονός στον έντυπο και  τον ηλεκτρονικό τύπο».  Έχω διδάξει τα μαθήματα, Ηθική της Επικοινωνίας, Κοινωνιολογία  και  Πολιτιστική διαχείριση.

 ΕΡΕΥΝΑ

Έχω συμμετοχή σε διεθνή συνέδρια, έχω αρθρογραφήσει ως μέλος της συντακτικής επιτροπής  τους καταλόγους θεατρικών παραστάσεων με καλύτερη στιγμή το Φεστιβάλ Αθηνών στην  Επίδαυρο, καθώς και τον κατάλογο για τη Θεατρική παράσταση Βάκχες του Ευριπίδη από το Κέντρο Αρχαίου Δράματος και θεάματος του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχω συντονίσει θεατρικά εργαστήρια και Θεατρικές ομάδες δημιουργικής ανάγνωσης σε πανεπιστημιακά μαθήματα, με καλύτερη στιγμή τη πανεπιστημιακή έκδοση για το Θέατρο του Ντοστογιέφκσι. 

Η σημερινή ερευνητική  δραστηριότητα μου επικεντρώνεται στις  συγγένειες και αναλογίες που έχει η αρχαία ελληνική γραμματεία  με το ελληνικό διήγημα. (Α. Παπαδιαμάντης, Σολωμός, Γ. Βιζυηνός).  Με έμφαση τις γυναικείες σπουδές και πάντα με δάνεια από τη  κοινωνική φιλοσοφία, την ανθρωπολογία και την ψυχανάλυση, επεξεργάζομαι τη διαχρονία και τη διαχείριση των ιδεών του πολιτισμού.  

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Βραβείο β΄ Δοκιμίου στον ετήσιο διαγωνισμό της Πανελλήνιας  Ένωσης Λογοτεχνών 2012 για τη μελέτη  Ο  Άλλος ως Εαυτός, στο έργο του Γ. Βιζυηνού. 

 

 

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΩΝ/ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

1. Από τη Μήδεια στην Φραγκογιαννού". Περιοδικό το κοράλλι, τ. 1, Μάρτιος 2014, σ. 86-90. Διακειμενική ανάγνωση της Μήδειας του Ευριπίδη με τη Φόνισσα του Αλ. Παπαδιαμάντη 
2. Οι  Μήδειες του Γιαννούλη Χαλεπά: μεταξύ γλυπτικής και τραγωδίας». Περιοδικό  Περιποίησης, Κουκούτσι, τ. 5, Χειμώνας- Άνοιξη 2011/12 σ. 271-277.  Ο Γιαννούλης Χαλεπάς ένας από τους μεγαλύτερους έλληνες γλύπτες, αντλεί  θέματα από την αρχαία ελληνική τραγωδία και τα συνδέει με το προσωπικό του δράμα, αλλά και με τις προχωρημένες εικαστικές αναγνώσεις  στους μύθους και την αρχαιοελληνική παράδοση. Πρόκειται για τη δημοσιευμένη ανακοίνωση μου που έλαβε χώρα στο διεθνές συνέδριο Θεατρική Μεσόγειο, 4-6 Ιούνιος 2010. Διοργάνωση Κέντρο Δράματος και Θεάματος Παντείου Πανεπιστημίου. 
3.  "Διόνυσος και Μήδεια", Τόπος Επίκοινος, Αφιέρωμα  στις Βάκχες του Ευριπίδη, τ. 3, Πλέθρον, Αθήνα 1995, σ. 35-44. Το Κέντρο Δράματος και Θεάματος  του Παντείου Πανεπιστημίου, διοργάνωσε διεθνή παράσταση πάνω στις Βάκχες του Ευριπίδη. Η παράσταση συνοδευόταν από το παρόν  πρόγραμμα, στο οποίο συμμετέχω ενεργά στην συντακτική επιτροπή και περιέχει  ένα  σύνολο επιλεγμένων επιστημονικών μελετημάτων γύρω  από την τραγωδία των Βακχών και το Θεό Διόνυσο. Η παρούσα εργασία αναλύει τη σχέση του Θεού Διόνυσου στο μύθο και στην τραγωδία με τις γυναίκες και το γυναικείο λόγο. Ιδιαιτέρως αναλύω τη σχέση του Θεού με τη μητρότητα, μέσα από τον μύθο της Πρόκνης και της Φιλομήλας αλλά και της διονυσιακής παραφοράς των δύο  μυθικών αρχετύπων. Εντοπίζω τις διαφορές και τις συγγένειες του Θεού,  με το μυθολογικό υλικό γύρω από τη μορφή της Μήδειας  πριν και μετά τον Ευριπίδη. Τέλος συγκρίνω το ζήτημα της εξορίας και της περιπλάνησης του Θεού με την εξορία της Μήδειας, εντοπίζοντας σημαίνουσες αναλογίες για τη ερμηνεία της τραγικής μορφής.
4.  "Το τραγικό στην Επικοινωνία", Διαβάζω, Αφιέρωμα στην Επικοινωνιολογία, τ. 348, Αθήνα, Ιαν. 1995, σσ. 172-174. Με αφορμή το αφιέρωμα στην Επικοινωνία σχολιάζω με σύντομο τρόπο τη "τραγική" πλευρά της επικοινωνίας στην σύγχρονη κοινωνία λόγω  την κρίση  νοήματος καθώς και τη κρίση των υποκειμένων μέσα σε αυτή.
5.  "Στιγμές από τη διαχρονική πορεία της Μήδειας" Φεστιβάλ Αθηνών, 1993, Επίδαυρος, Εθνικό Θέατρο για την παράσταση της Μήδειας του Ευριπίδη. Το πρόγραμμα της παράστασης για τη Μήδεια του Ευριπίδη από το Εθνικό Θέατρο το επιμελήθηκα προσωπικά μαζί με τον καθηγητή μου κ. Γιάγκο Ανδρεάδη. (Υλικό, μεταφράσεις, συλλογή άρθρων, βιβλιογραφία διεθνής και ελληνική, φωτογραφίες κ.ά.)  Το εν λόγω άρθρο παρουσιάζει το μυθολογικό υλικό πριν τη Μήδεια του Ευριπίδη, τη σύντομη ερμηνεία του τραγικού προσώπου αλλά και την μετέπειτα διαχείριση της τραγικής μορφής στην λογοτεχνία και το θέατρο. Πρόκειται για μια συνοπτική παρουσίαση της βιβλιογραφικής έρευνας που πραγματοποίησα στη Γαλλία για τις ανάγκες της διδακτορικής μου διατριβής. 
6. «Ναστάσια Φιλίπποβνα: Ανάσταση και Σφαγή του Αμνού», Τόπος Επίκοινος, Αφιέρωμα στο Θέατρο του Ντοστογιέφκσι, τ. 2, Πλέθρον, Αθήνα 1993, σσ. 47-56. Το κείμενο αυτό γράφτηκε για τις ανάγκες του μαθήματος του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ, "Δημιουργική γραφή και ανάγνωση ΙΙ". Στα πλαίσια της δημιουργικής ανάγνωσης μεγάλων λογοτεχνικών κειμένων -αντικείμενο του μαθήματος- το παρόν άρθρο ερμηνεύει τη γυναίκα στο έργο του Φ. Ντοστογιέφσκι, βασισμένο πάνω στη ανάγνωση του έργου του, Ηλίθιος. Το παρόν άρθρο έχει  δύο ενότητες, η πρώτη αφορά το πρόβλημα της ερμηνείας του ντοστογιεφσκικού κόσμου και η δεύτερη αφορά σημειώσεις για τον έρωτα και την ομορφιά στον Ηλίθιο.  Πρόκειται για μια πρωτότυπη και σύγχρονη ερμηνεία του Ντοστογιέφσκι συμφιλιώνοντας τις αντιπαλότητες που θέτει ο δημιουργός, αλλά και παρέχοντας απαντήσεις για τον τρόπο κατανόησης των μεγάλων λογοτεχνικών κειμένων.
7. «Τα μονοπάτια της Ραμαγιάνα στο Φεστιβάλ Αβινιόν" Τόπος Επίκοινος, Αφιέρωμα στο Ινδικό Δράμα, τ. 1, Πλέθρον, Αθήνα 1990, σ. 12-15. Η ομάδα ερευνών για τον πολιτισμό του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ εκδίδει το πρώτο τεύχος αφιερωμένο στο Ινδικό δράμα  και στο οποίο συμμετέχω ως συντακτική επιτροπή. Το παρόν τεύχος αναζητά τις αναλογίες  και τις συγγένειες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας / δραματουργίας με  το ινδικό δράμα. Η δική μου παρουσίαση αφορά μια σύντομη ανάγνωση στο έπος της Ραμαγιάνα και τις  παραστάσεις της στο Φεστιβάλ Αβινιόν.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

 

·      Ανοιχτό μάθημα στο Κέντρο Αρχαίου Δράματος και θεάματος του Παντείου Πανεπιστημίου με θέμα: «Η διαχρονία της Μήδειας του Ευριπίδη και το γυναικείο ζήτημα»  12 Φεβρουαρίου  2013, Πάντειο Πανεπιστήμιο τμήμα Επικοινωνίας, μέσων και πολιτισμού, υπό την επίβλεψη του καθ. Γιάγκου Ανδρεάδη.

·      Ανακοίνωση με θέμα: Οι Μήδειες του Γιαννούλη Χαλεπά: μεταξύ τραγωδίας και γλυπτικής, Διεθνές συνέδριο Θεατρική Μεσόγειο, 4-6 Ιούνιος 2010. Διοργάνωση Κέντρο Δράματος και Θεάματος Παντείου Πανεπιστημίου.

·      Ανακοίνωση με θέμα: "Η Μήδεια του Ανούϊγ" στην Ημερίδα με θέμα: "Δύο αιώνες παραστάσεων Αρχαίας Τραγωδίας". Πάντειο Πανεπιστήμιο, Δεκέμβριος 2001. Παράλληλη παρουσίαση  οπτικοακουστικού υλικού για τη διαχείριση του αρχαίου δράματος, από θεατρολογικής πλευράς.  Η ανακοίνωση αφορά τη διαχρονική διαχείριση του δράματος της Μήδειας του Ευριπίδη,  μετά τον Ευριπίδη έως και τον Ανούϊγ. Η ανάπλαση του τραγικού προσώπου θεατρικά από τον Ανούϊγ, αποτελεί τη "μοντέρνα" εκδοχή του τραγικού και η συμβολή του επηρεάζει  καίρια τις σύγχρονες αναγνώσεις της μορφής.

·      Ανακοίνωση στο Κέντρο Σημειολογίας του Θεάτρου. Διήμερο Αρχαίου Δράματος 18 και 19 Νοεμβρίου 1995. Θέμα της ανακοίνωσης: «Μήδεια  και το Αργοναυτικό ταξίδι» Κύκλος: Το Αρχαίο Δράμα: Μύθος- Πόλις- Λόγος. Στα πλαίσια του διήμερου συνεδρίου για το Αρχαίο Δράμα παρουσιάζω το "πέρασμα" από το μύθο στο λόγο με άξονα την αργοναυτική ιστορία. Μύθος και μυθολογικές καταβολές του προσώπου επιφορτίζουν σημασιακά την τραγική  εκδοχή του Ευριπίδη και παράλληλα αναδεικνύουν τον πολιτικό χαρακτήρα της αρχαίας τραγωδίας.